Resident Evil 3: Nemesis (1999) İnceleme

Resident Evil (RE) 3: Nemesis 1999 yılında çıkışıyla birlikte hem oyuncu kitlesi hem de oyun dünyasındaki otoriteler tarafından en iyi PS1 oyunlarından birisi kabul edildi. 2020 yılında ise oyunun remake’i piyasaya sürüldü. Kısaca Remake’ten bahsetmek gerekirse, oyun geçen sene çıkış yapan RE 2: Remake’in başarılı mekaniklerini temel alıyordu ve RE engine hala kaliteliydi; ancak oyun içerik ve mekanik olarak kırpılmıştı. Örneğin saat kulesi bölümü ve ani seçimler oyundan kaldırılmıştı. Bu durum oyunun hayranları tarafından olumsuz tepkilerle karşılandı. Halbuki RE 3: Remake’in duyurulmasında iki büyük beklentim vardı. Birincisi, Nemesis’in kökeni hakkında daha fazla bilgi edinmek, ikincisi ise bir önceki oyunda bize ecel terleri döktüren Mr. X gibi Nemesis’in de bize oyun boyunca zorluk yaşatmasıydı. İlki hakkında tam olarak tatmin edici olmasa da evren genişletici bir bağlantı ortaya koydular. Linkten o yazıya da erişebilirsiniz. İkinci durum ise hayal kırıklığıydı. Saydığım sebeplerden ötürü 2020 yılında Resident Evil 3: Nemesis’i PSP’de oynamaya karar verdim.

RE 3: Nemesis’i PSP‘de oynamanın birkaç avantajı var. İlki oyun, analogsuz oynamaya uyumlu. Bu sayede R2 ve L2 butonlarını PSP analoguna atayabilme imkanı oluyor. İkincisi, PSP’de ekran çözünürlüğü düşük olduğu için oyun göze pek de rahatsız edici gelmiyor. Sonuncusu ise, tank kontroller, sabit kamera ve auto aim’in oynanışı zaman zaman kolaylaştırıyor; ancak sabit kamera, çevreyi araştırmada ve çatışmalara girdiğimiz zamanlarda kontrol sahiplerine zorluk çıkardığını da söylemek zorundayım.

Ressident Evil 3: Nemesis’in çıktığı dönem beğenildiğini söylemiştim; ancak oyunu günümüz bakışıyla ele alınca çoğu yönüyle zamana yenik düştüğünü söylemek zorundayım. Bu sebeple oyunu günümüz bakış açısı yerine ağırlıklı olarak RE 1 ve RE 2 ile karşılaştıracağım. Öncelikle oyuna başlar başlamaz ilk iki oyundaki gerilim ögelerinin yanında aksiyon dozunun da arttığını fark edeceksiniz. Full otomatik tüfek ile varilleri patlatıp zombi sürüsünden kaçmaya çalışıyorsunuz. Daha fazla düşman, daha fazla mermi ve daha kolay bulmacalar aksiyonu pekiştiren ögeler olmuş. Bulmacaların zorluğu ilk iki oyundaki gibi kalsa daha iyi olurdu. Aksiyonu pekiştiren diğer bir öğe ise RE 1 ve RE 2’de bıçak veya şok cihazı kullanmak yerine Jill artık düşmanlardan kaçınabiliyor. Bu yenilik gayet işlevsel olmuş. Oyunun aksiyon- gerilim türüne katkıda bulunan başka bir yenilik ise, gerilimin tavan olduğu anlarda anlık seçimler yapmanızı istenmesi.

Aksiyon-gerilim demişken ikonik Nemesis’e değinmek gerekiyor. Nemesis RE 1’de hayatta kalan S.T.A.R.S ekibinin hayatta kalan üyelerini yok etmeye kararlı bir t-virüs deneği. Nemesis ile karşılaştığınız her noktada geriliyorsunuz. RE 2: Remake’teki Mr.X gibi sizi her noktada takip etmese ve karşılaşmalarınız script temelli olsa da oyun tasarımcıları Nemesis’i sizi gerecek noktalara yerleştirmeyi başarmış.

Diğer yeniliklerden bahsedecek olursam, hikaye akışı boyunca iki farklı karakter yönetiyoruz: Jill ve Carlos. Jill’in tasarımı ilk oyuna göre değiştirilmiş. Zombi kıyameti yaşayan bir şehirden kaçmaya çalışan birisinin mini etek ve straplez giymesi bana pek işlevsel gelmedi. İlk oyundan sonra yaşananların üzeri örtülmeye çalışılıyor ve Jill açığa alınıyor, doğal olarak da psikolojik çöküntüye uğruyor. Bu etkenlerin üstüne şehirde zombi kıyameti yaşanması ve Nemesis belasının musallat olması Jill’in işini kolaylaştırmıyor. Diğer oynanabilir karakter Carlos ise, Umbrella şirketi tarafından kiralanan bir paralı asker. Carlos ve ekibine verilen görev şehirdeki sivilleri tahliye etmek; ancak bu buzdağının sadece görünen yüzü. Jill ve Carlos’un farklarını kısaca ele alırsak; İkisi de nesnelere farklı yorumlar yapıyor, Jill maymuncuk kullanarak kilitli kapıları açabiliyor, Carlos ağır nesneleri itebiliyor. Bunlar dışında ikisi arasında belirgin bir fark yok.

Oynanış kısmından grafiklere geçersek, diğer iki oyunda olduğu gibi renderlanmış resimlerin bulunduğu harita tasarımında karakterlerimiz hareket ediyor. Karakterler ilk iki oyuna göre daha az köşeli. Karakterlerde göreceli olarak daha fazla poligon kullanıldığı biraz dikkat ederseniz belli oluyor. Bunda PS1’in son oyunları arasında olmasının etkisi büyük.

Seslerde ise, seslendirmeler RE 1’in kötü şöhretini takip etmemiş daha doğal bir hale gelmiş. Yaratıkların sesleri zaman zaman sizi germeyi başarıyor. İlk göze çarpan ise Nemesis’in S.T.A.R.S çığlıkları. Eğer oyunu zamanında oynasaydım belki kabuslarıma girerdi. Müzikler atmosferi kuvvetlendiriyor.

RE 3: Nemesis’i genel olarak olumlu ele alsam da günahları yok değil. Oyunun en büyük günahı, sokaklar, hastane, karakol, saat kulesi gibi yerleri gezmenize rağmen bu mekanların hiçbiri ilk oyundaki malikane ve karakol gibi katmanlı ve komplike harita tasarımına sahip değil. Oyunun diğer bir günahı ise oyunu kaydetmek için mürekkep aramak oyunun akışını baltalıyor.

Toparlayacak olursam, ilk iki oyununa göre daha çok aksiyon ağırlıklı olan ve komplike yapısından uzaklaşan RE 3: Nemesis, bize Nemesis gibi bir ikonik boss’u hediye ediyor. Eğer kontrollerdeki hantallıklar, sabit kamera açıları ve grafikleri pek sorun etmeyecekseniz sekiz saatlik güzel bir oyun deneyimi yaşayacağınızı temin ederim.

• Nemesis.
• Oyunun aksiyon dozunun artması ilk iki oyuna göre farklı bir deneyim yaşamanızı sağlıyor.
• Ani seçimler gerilim dozunu arttırmış.
• Racoon şehrindeki felaketi çeşitli mekanlarda doğrudan gözlemleyebiliyorsunuz.
• Krediler sonrası sahnelerde RE evrenini genişletme çabaları güzel olmuş (RE: Code Veronica ve RE 4’ün temeli atılmış).

• Kayıt sistemi akıcılığı baltalıyor.
• Bulmacalar daha basit.
• Sabit kamera açıları ve tank kontroller.
• Mekan tasarımları eskisi gibi kompleks tasarımlara sahip değil.

• Yaralarınız arttıkça hareket hızınız yavaşlıyor.
• Mermi kovanı fiziği bulunduğunuz çevre ile etkileşime giriyor.
• Re 2 ve Re 3 girişik bir kurguya sahip. Göz atmak isterseniz Link’e tıklayın.
• Biraz zor ancak Nemesis’in attığı roketleri vurarak patlatabilirsiniz.
• Sokaklarda biraz detaylı bakarsanız Ressident Evil 4 posterini görebilirsiniz.

• İlerlemenizi kaydettikten sonra mürekkebinizi sandığa atın. Çoğu kayıt noktası yanında sandık da bulunduruyor. Gereksiz yere bir haznenizi doldurmayın.
• Kutular sadece itiliyor. Kutuları çekemiyorsunuz; ancak bulunduğunuz odadan çıkıp tekrar giriş yaparsanız kutular eki konumlarına dönüyor.
• İlk yardım spreylerini bir araya toplayabilirsiniz.
• Nesnelerin özelliklerini envanter kısmından okuyun. Bulmaca çözerken katkısı olacaktır.

BURAK BÜYÜKYAPRAK

CEO